Najczęstsze urazy u osób uprawiających sport

Artykuł sponsorowany.

Sport bez wątpienia przyczynia się do poprawy zdrowia i kondycji, a także korzystnie wpływa na samopoczucie. Z każdą formą takiej aktywności fizycznej wiąże się jednak ryzyko występowania różnych urazów, a niektóre z nich należą do szczególnie często spotykanych. Dobra znajomość przyczyn poszczególnych kontuzji może uchronić przed ich pojawieniem się, pomagając również we właściwym doborze częstotliwości i intensywności ćwiczeń.

Główne przyczyny kontuzji u sportowców

Osoby uprawiające sport są narażone na urazy, których przyczyny mogą być dość zróżnicowane. Do kontuzji najczęściej dochodzi w wyniku przeciążenia określonej części ciała podczas wykonywania aktywności, a także ze względu na brak właściwej rozgrzewki przed treningiem. Za przyczyną urazów sportowych uznaje się też zbyt duża częstotliwość ćwiczeń, przez którą organizm nie ma czasu na pełną regenerację. W wielu przypadkach problem związany jest również z doborem niewłaściwego doboru sprzętu treningu lub jego niepoprawnym zastosowaniem. Na urazy szczególnie narażone są także osoby, które zbyt szybko podejmują aktywność fizyczną po wcześniejszym przeciążeniu czy nadwyrężeniu. Warto przy tym pamiętać, że niektóre ćwiczenia stwarzają większe ryzyko kontuzji. Wzrasta ono chociażby w przypadku sportów kontaktowych, które charakteryzują się też typowymi dla siebie urazami – np. w siatkówce często występują przeciążenia nadgarstka, a w piłce nożnej kolan.

Najpowszechniej spotykane urazy w sporcie

U osób uprawiających najczęściej występują przeciążenia, które są powiązane z mikrouszkodzeniami tkanek miękkich i powstają wskutek długotrwałego wykonywania konkretnych ruchów. Obecnie powszechnie diagnozuje się chociażby zespół cieśni nadgarstka, zamrożenie banku czy naderwanie i zerwanie struktur rotatorów. Sportowcy często zmagają się również z stanami zapalnymi, zwłaszcza w obrębie mięśnia dwugłowego ramienia pod wpływem jego nagłego nadszarpnięcia przy napięciu. Do popularnych urazów należą też uszkodzenia mięśnia trójgłowego łydki i ścięgna Achillesa, zwichnięcia lub skręcenia stawów skokowych czy kontuzje w obrębie stawów kolanowych, włącznie z wewnętrznymi uszkodzeniami łąkotek czy złamaniem rzepki. Dla sportowców z poszczególnych dziedzin wyodrębnione są grupy najczęstszych urazów, np. encefalopatie wśród bokserów. Najcięższe urazy nierzadko prowadzą do utraty możliwości dalszego uprawiania danej dyscypliny, a nawet trwałego inwalidztwa.

Postępowanie w zależności od urazu

Kontuzje u sportowców wymagają specjalistycznej opieki. Im wcześniej rozpocznie się terapia, tym większe szanse powrotu do zdrowia i szybkiego kontynuowania aktywności fizycznej. Brak odpowiednich działań może natomiast wiązać się z dodatkowymi powikłaniami, skomplikowanymi zabiegami i koniecznością stosowania kosztownych leków. O postępowaniu decyduje głównie rodzaj urazu i stan zdrowia. W niektórych przypadkach konieczna jest procedura chirurgiczna, np. przy zerwaniu wiązadeł. Z reguły niezbędna okazuje się terapia manualna, którą powinien przeprowadzić wykwalifikowany fizjoterapeuta. Usługi w tym zakresie świadczy chociażby gabinet Re-forma w Gdańsku. Jego specjaliści pomagają w rehabilitacji nie tylko urazów i kontuzji sportowych, ale też stanów przeciążeniowych, zespołach bólowych czy innych problemów z funkcjonowaniem narządu ruchu. Gabinet rehabilitacji zajmuje się ponadto przygotowaniem do zabiegów oraz opieką pooperacyjną.

Powrót do zdrowia

Należy pamiętać, że organizm potrzebuje czasu do regeneracji po urazach sportowych. Na etapie rekonwalescencji powinno się zrezygnować z uprawiania sportu, zastępując go treningami rehabilitacyjnymi. Jeżeli pacjent regularnie i zgodnie z zaleceniami odwiedza gabinet fizjoterapii, z reguły powrót do zdrowia jest możliwy w okresie od kilku tygodni do kilku miesięcy. W większości przypadków nie ma przeciwwskazań do ponownego uprawiania sportu. Wyjątek stanowią najbardziej ostre kontuzje, które zwykle powstają wskutek nagłego i dużego uszkodzenia mechanicznego. Fizjoterapia jest szczególnie wskazana dla osób z grupy ryzyka, tj. pacjentów starszych czy posiadających słabą wydolność mięśniową.