Artykuł partnera.

Chociaż rozróżnienie między problemami okresu dojrzewania a klinicznymi objawami depresji nie jest łatwe dla rodziców nastolatków, to nauka odróżniania rzeczywistości od fantazji ma kluczowe znaczenie. W rezultacie stworzyliśmy listę najczęstszych nieporozumień dotyczących depresji młodzieńczej

„Ludzie w wieku młodzieńczym nie mogą mieć depresji”

Według Narodowego Instytutu Zdrowia Psychicznego aż 8% nastolatków cierpi na depresję. Dlatego tak ważne jest, aby rodzice zrozumieli różnicę między depresją młodzieńczą a zachowaniem depresyjnym.

„Depresja nastolatków = depresja dorosłych”

Depresja u nastolatków bardzo różni się od depresji u dorosłych. Nastolatkowie mogą wydawać się wrogo nastawieni lub niecierpliwi, zamiast wydawać się znużeni. Część z nich zaczyna mieć poważne wątpliwości co do istniejących autorytetów wokół nich.

„Nastolatek w depresji najczęściej wybiera samotność”

Depresja może dotknąć każdego młodego człowieka w każdej chwili i często nie ma w tej materii wyjątków. Niektórzy młodzi ludzie angażują się w działania społeczne, aby odwrócić uwagę od odosobnionej rozpaczy. Nawet w otoczeniu przyjaciół tacy ludzie czują się samotni.

„Nie powinno się rozmawiać z dzieckiem o jego stanie psychicznym”

Dziewczyna z depresją

Wielu rodziców obawia się, że rozmawianie z dziećmi o depresji może pogorszyć sytuację. Jest to tak logiczne, jak używanie rozmowy o samobójstwie z dzieckiem jako powodu do myślenia o popełnieniu samobójstwa. W końcu komunikacja jest kluczem do zrozumienia tego, co dzieje się w umysłach innych. Nawet jeśli tego nie pokaże, doceni, że poświęcisz czas na zapytanie o jego samopoczucie. Należy pamiętać, że rodzic może nadal mieć wpływ na swoje dzieci w okresie dojrzewania.

„Dziecko z depresją należy ograniczyć”

Ograniczenie przywilejów nastolatka w depresji może tylko pogłębić jego nieszczęście. Tak, rodzic musi zmusić dziecko do przyjęcia odpowiedzialności za swoje czyny, ale musi także dyscyplinować dziecko za jego stan psychiczny. Należy pamiętać, że młodzi ludzie pragną normalności. W rezultacie jednostki stają się coraz bardziej wyobcowane, gdy nie są w stanie wykonywać rzeczy, które normalnie zajmują ich czas. To, co możesz zrobić, to uświadomić sobie, że Twoje dziecko radziłoby sobie lepiej, gdyby tylko mogło.

„Jak nastolatek odmówi pomocy, to nie trzeba się już nim przejmować”

Nie jesteś zobowiązany do przyjęcia negatywnej odpowiedzi. Jeśli twój nastolatek po prostu odmawia pomocy, zasięgnij porady psychologa, jak wprowadzić go na leczenie. Spędź czas z synem lub córką, słuchając ich, organizując zajęcia i zachęcając ich do robienia pewnych rzeczy. Możesz również współpracować ze szkołą swojego nastolatka, aby zorganizować plan i włączyć jego kolegów z klasy do zespołu wsparcia.

Aplikacja na telefon

Aplikacja hh24.pl

Podsumowanie

Nie trzeba dodawać, że rozpowszechnianie błędnych przekonań na temat zdrowia psychicznego, szczególnie wśród młodych ludzi, może prowadzić do katastrofy w najgorszym przypadku. W rezultacie bardzo ważne jest, aby być świadomym problemu i potencjalnych środków zaradczych, chociażby w postaci rozmowy z terapeutą online.